Petrus Alamire

Het Ariosto Ensemble zingt het Kyrië uit missa “Mijns liefkens Bruun ogen” (Bauldeweyn), het Gloria uit de missa “Mijn hert” (Matthieu Gascogne), het Credo uit de mis “'t Meisken was jonck” (Obrecht), het Sanctus uit de mis “Tandernaken” (Pierre de la Rue) en het Agnus Dei uit de mis “In mijnen sin” (Alexander Agricola). Uitvoering door zanger(s) en instrumentalisten (blokfluiten, viola da gamba en ottavina).

Aanvang: 15.00uur
Locatie: Maraidalkapel, Roozendaal

We weten niet wanneer Petrus Imhoff (zijn oorspronkelijke naam) is geboren – het moet tussen 1470 en 1475 zijn geweest – maar vanaf 1516, als broeder van de Illustre Vrouwe Broederschap in ’s Hertogenbosch, noemt hij zich Alamire: A – la – mi – re, de noten a – a’ in het toenmalige hexacord notensysteem. Zijn lidmaatschap van deze Broederschap is een eerste signaal dat hij zich heeft gevestigd in de Lage Landen. Waarschijnlijk verhuisde hij van Neurenberg naar Antwerpen (met in zijn bezit een aantal bekende composities). Mede door de uitstekende contacten tussen de Lieve Vrouwe Broederschap van Antwerpen en ’s Hertogenbosch vestigde hij zich in 1496 in deze laatste stad. Het is ook duidelijk dat hij in de kathedraal als zanger functioneerde.

De Koorboeken van Petrus Alamire
Alamire had ongetwijfeld contacten met de “nieuwe muziek” van Pierre de la Rue in Mechelen, waar Margaretha van Oostenrijk resideerde, en anderen. We spreken dan over het jaar 1499. Vele componistennamen figureren in zijn koorboeken, waarvan groten als Josquin des Prez, Pierre de la Rue, Johannes Ockeghem, Heinrich Isaac en Jacob Obrecht. Hoewel vele componisten elders in Europa werkzaam waren waaronder in Italië, Duitsland en zelfs Polen, slaagde Alamire erin een volledige staalkaart te maken van de vigerende, hoogstaande muziek uit de later 15e en begin 16e eeuw. Zijn nog overgeleverde ongeveer 15.000 (!) pagina’s gevat in 51 koorboeken,  zijn nu verspreid over bibliotheken in heel Europa.